Oeganda... Ik hou van je, ik hou niet van je - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van Michelle Jada - WaarBenJij.nu Oeganda... Ik hou van je, ik hou niet van je - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van Michelle Jada - WaarBenJij.nu

Oeganda... Ik hou van je, ik hou niet van je

Door: Michelle

Blijf op de hoogte en volg Michelle

02 November 2014 | Oeganda, Kampala

Oeganda... Je bent me er eentje. Ik zit momenteel in een ingewikkelde relatie met jou. Er zijn dagen dat ik verliefd op je ben, maar er zijn ook zeker dagen dat ik een hekel aan je heb. Misschien word het tijd dat we daar wat aan gaan doen.

De mannen in Kampala zijn me een partij irritant. Overal waar je loopt wordt je wel vastgepakt of word er verteld hoe mooi je wel niet bent. 'Oh baby, you're my size, marry me'. Ja stop dat maar lekker in je hol. Tijdens de opvoeding blijkbaar niet geleerd om respect te hebben voor de ander. Daarentegen is men wel heel behulpzaam. Ze moeten maar even in de gaten hebben dat je hulp nodig hebt, en iedereen is wel bereid om te helpen. Zonder al te veel bijbedoelingen.

Afgelopen maandag zijn we weer terug gegaan naar Luwero. 's Ochtends hebben we gewerkt aan de policys die de familie nodig hebben voor de regering. Onderweg hebben we wat boodschappen gedaan voor het avondeten. Gelukkig deze rit verder niet veel bijzonders meegemaakt.

Woensdag hadden we een erg leuke dag. We hebben met de hoofdmeester van de school afgesproken dat we de kinderen af en toe "les" mogen geven. Die dag hadden we een rekenestafette bedacht. Man, wat waren de kinderen door het dolle heen. Heerlijk om te zien hoe fanatiek ze zijn. We hadden de groepen 4, 5 en 6 in teams verdeeld. Ieder team mocht zijn eigen teamnaam bedenken. Ze kwamen met namen zoals: champions, tigers, etc. Ik was team Champions aan het begeleiden. Bij 2 rondes moesten ze rekensommen oplossen, voordat ze mochten gaan rennen. Deze jongens waren behoorlijke cheaters. Er waren bij 2 sommen dat ze gewoon een rekenmachine er bij pakte. Oh, oh, oh. Ook hier in Oeganda doen ze alles om te winnen.

Donderdag hadden we eigenlijk een feestje voor de kinderen uit groep 7. Zij zouden dat weekend naar een ander dorp vertrekken om hun examen te maken. Als ze dit examen hebben gemaakt, dan gaan ze naar secondary school. Helaas verliep dit feestje anders dan gepland. We zouden om 8 uur bij ons huis worden opgehaald. Dit werd allereerst al ineens half 10. Blijkbaar had hij de kinderen al bij zich die naar het dorp werden gebracht. Uiteindelijk hadden we de deal gemaakt om ook naar dat dorp te gaan, zodat we daar onze zelf-in-elkaar geflanste gelukskaartjes konden geven. Eenmaal aangekomen bij het dorpje gingen we langs een school. De kinderen waren daar aan het oefenen voor een musical die ze zouden gaan geven aan hun ouders. Dit was erg leuk om te zien! Hier uit kan je echt opmaken hoe trots men is op hun land. 's Middags gingen we weer terug naar Kampala.

Vrijdag hadden we 's middags een afspraak bij de organisatie waarmee we een safari gaan maken. Daar ontmoette we onze gids die ons daar heen gaat brengen. Hij bood ons aan om ons 's avonds naar het halloween feest te brengen. Een erg leuke enthousiaste man die onze humor begrijpt! Ik heb nu al zin in de safari.
Ik had begrepen dat het Halloween feest in een club zou zijn... maar eenmaal aangekomen bleek dit wel even anders. Ik moet leren Nederlandse termen los te laten, want vaak ziet het hier in Oeganda er heel anders uit. Het was iets aan de buitenrand van het centrum. Het was een heel klein huisje met een leuk aangeklede tuin. Alleen die mensen die op dat feest waren, waren nogal apart. Oegandese vrouwen met hele korte rokjes. Mzungu's die totaal niet mijn type mensen zijn. Nee, er hing niet echt een leuke sfeer.
We besloten daarom om naar Bubbles te gaan. Hier was ook een halloween feest aan de gang. Man wat heb ik daar moeten lachen. Oegandesen en Indiërs zijn echt de belachelijkste dansers die er bestaan. Jammer dat ik het niet heb kunnen filmen.

Zaterdag zijn we met Kirsten naar het ziekenhuis gegaan. Ze voelde zich al een tijdje niet lekker. Hier hebben we ongeveer de halve dag gezeten voordat we "uitslag" kregen. Nou ze weten dus niet wat ze heeft. Mocht het erger worden of aanhouden dan gaan we terug. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij "the Bay". Een simpel barretje, maar oh zo gezellig. Men zit daar bij het kampvuur, gezellig bij Lake Victoria of geniet van het heerlijke eten. Tot nu toe mijn favoriete restaurant.

Vandaag hebben we heerlijk onze voetjes verwent bij de pedicure. Mocht ook wel na alles wat ze hier hebben doorstaan. Morgen gaan we weer terug naar Luwero. Ben benieuwd wat ons te wachten staat.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michelle

Actief sinds 01 Sept. 2014
Verslag gelezen: 176
Totaal aantal bezoekers 3722

Voorgaande reizen:

18 September 2014 - 20 December 2014

Oeganda

Landen bezocht: