De tijd vliegt!
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
09 November 2014 | Oeganda, Kampala
Momenteel zit ik in week 7 van mjin avontuur hier in Oeganda. Ik kan het me haast niet voorstellen. Over ongeveer 5 weken verlaat ik het heerlijke warme weer voor de kou in Nederland. Denk dat ik maar eens een manier ga verzinnen hoe ik de zon mee kan nemen..
Afgelopen zondag hebben we heerlijk uitgeslapen. 's Middags zijn we met onze stagebegeleidster naar de schoonheidssalon geweest voor een pedicure.... Man wat was dat weer een avontuur. Normaal hou ik er echt niet van als mensen aan me zitten. Al helemaal niet aan mijn voeten. Waarom ik dit zo graag wou weet ik niet. Misschien dat mijn voeten wil hadden overgenomen, aangezien ze er echt niet meer uit zagen. Ik werd in een massagestoel geplaatst en mijn voeten werden werden onder handen genomen. Wat een marteling. Aan het gezicht van die vrouw te lezen dacht ze echt dat ik niet goed was. Alles kietelde of voelde onprettig. Desondanks was het toch een middag vol plezier!
Maandag had ik een beetje last van heimwee. Ik merk dat ik door de dagen heen er soms last van heb. Het is een gek gevoel, aangezien ik dit nog nooit eerder heb gehad. Gelukkig kunnen we met zijn drieën er over praten en er wat aan doen. Komende tijd staan er genoeg leuke dingen op de planning :). Dezelfde dag zijn we weer terug gereisd naar Luwero.
Dinsdag was een rustig dagje. We hadden een aantal medewerkers van het project geïnterviewd voor ons onderzoek. Het verbaasd me elke keer weer dat er veel verschil zit tussen niveau van kennis. Ons onderzoek gaat over hechting(problematiek) , maar men kon niet veel over hechting vertellen. 's Avonds kregen we een mailtje van een project die kinderen van Kampiringisa helpt. Dit is een dumpplek voor straatkinderen of kinderen waarvan ouders de opvoeding niet aankunnen. Ze worden achter tralies gezet, vaak onder rampzalige omstandigheden. Ik wil heel graag wat kunnen betekenen voor deze kinderen. Waarschijnlijk mogen we bij Children's Home kijken waar kinderen wonen die momenteel vrij zijn gelaten. Ik ga toch proberen om het voor elkaar te krijgen dat we bij de gevangenis mogen kijken. Er gebeurt zoveel op de wereld, waar de meeste mensen geen weet van heeft. Word tijd dat, dat eens gaat veranderen.
Woensdag was een erg leuke dag op het project. We hadden wat spelletjes voor een aantal kinderen voorbereid. We hadden besloten om primary 3 uit te nodigen. Allereerst hebben we een letterspel gedaan. We hadden een aantal letters op de grond gelegd en daarmee moesten ze woorden spellen. Daarna gingen we een tikkerspel spelen. Op een gegeven moment dacht ik: "hey, laat ik eens meedoen!". Uh ja, even vergeten dat ik geen 8 jaar meer ben en dat ik niet meer zo hard en lang kan rennen... Wat natuurlijk wel heel grappig voor de kinderen was.
Daarna besloten we om ook een spelletje te spelen met de kleuterklas. Dat was iets moeilijker dan we in eerste instantie dachten. De kinderen waren maar wat heen en weer aan het rennen, maar hadden wel de grootste lol. We besloten om dieren na te doen en dan weer als een gek rond te gaan rennen. Heeft wel hele leuke foto's opgeleverd :).
Donderdag gingen we, na een training te hebben gegeven aan de aunties, weer terug naar Kampala. Onderweg hebben we geluncht en hebben we heerlijk uitgerust (al dat uitrusten is nog best vermoeiend hoor).
Vrijdag hadden we het verjaardagsfeestje van het zoontje van onze stagebegeleidster. Heerlijk om al die ukkie's bijelkaar te zien. 's Middags ben ik met Kirsten naar de supermarkt geweest. Daar hebben we onder andere ingrediënten gekocht voor lasagne (want oh wat mis ik pasta's) en wat kwam ik tegen bij een Amerikaanse supermarkt? Oreoooooo's! Oh gosh, dat ik al die weken zonder die dingen heb kunnen leven.
Zaterdag gingen we naar Owino Market. We hadden al een aantal verhalen gehoord. Waaronder Berschka broeken voor een prikkie. Alleen toen we bij de markt aankwamen, was het even een iets andere markt dat je van Nederland bent gewend. Alles staat op en in elkaar. Je hebt amper loopruimte en iedereen zit aan je. Toch heb ik een broek kunnen scoren voor omgerekend 3 euro. Ook bijna All Stars gekocht voor 6, maar die waren gewoon beschimmeld van binnen. Even om een idee te geven hoe het daar is... Vies dus. 's Avonds hebben we heerlijk genoten van onze lasagne en zijn we gaan stappen. Allereerst hadden we een drankje gedaan bij Bubbels. Een paar uur later gingen we naar een echte Oegandese club. Ik weet niet of je toevallig de aflevering van Spuiten en Slikken op reis in Oeganda hebt gezien.. Het leek wel of we in die club waren beland waar men niet vies is van een jointje. Desondanks hing er wel een hele toffe sfeer. Heel relaxed (op de vervelende Oegandese mannen die je om de paar seconden een huwelijksaanzoek doen na). Het is heel grappig om te zien dat de Oegandese geen schaamte kennen als het gaat om de manier hoe ze dansen. Ik heb daadwerkelijk de gekste pasjes voorbij zien komen. Had het eigenlijk moeten filmen....
Morgen gaan we met de familie voor 2 dagen naar Jinja. Daar gaan we onder andere naar het regenwoud, watervallen en een sunset cruise over de Nijl maken. Oh, ik kan niet wachten!
Afgelopen zondag hebben we heerlijk uitgeslapen. 's Middags zijn we met onze stagebegeleidster naar de schoonheidssalon geweest voor een pedicure.... Man wat was dat weer een avontuur. Normaal hou ik er echt niet van als mensen aan me zitten. Al helemaal niet aan mijn voeten. Waarom ik dit zo graag wou weet ik niet. Misschien dat mijn voeten wil hadden overgenomen, aangezien ze er echt niet meer uit zagen. Ik werd in een massagestoel geplaatst en mijn voeten werden werden onder handen genomen. Wat een marteling. Aan het gezicht van die vrouw te lezen dacht ze echt dat ik niet goed was. Alles kietelde of voelde onprettig. Desondanks was het toch een middag vol plezier!
Maandag had ik een beetje last van heimwee. Ik merk dat ik door de dagen heen er soms last van heb. Het is een gek gevoel, aangezien ik dit nog nooit eerder heb gehad. Gelukkig kunnen we met zijn drieën er over praten en er wat aan doen. Komende tijd staan er genoeg leuke dingen op de planning :). Dezelfde dag zijn we weer terug gereisd naar Luwero.
Dinsdag was een rustig dagje. We hadden een aantal medewerkers van het project geïnterviewd voor ons onderzoek. Het verbaasd me elke keer weer dat er veel verschil zit tussen niveau van kennis. Ons onderzoek gaat over hechting(problematiek) , maar men kon niet veel over hechting vertellen. 's Avonds kregen we een mailtje van een project die kinderen van Kampiringisa helpt. Dit is een dumpplek voor straatkinderen of kinderen waarvan ouders de opvoeding niet aankunnen. Ze worden achter tralies gezet, vaak onder rampzalige omstandigheden. Ik wil heel graag wat kunnen betekenen voor deze kinderen. Waarschijnlijk mogen we bij Children's Home kijken waar kinderen wonen die momenteel vrij zijn gelaten. Ik ga toch proberen om het voor elkaar te krijgen dat we bij de gevangenis mogen kijken. Er gebeurt zoveel op de wereld, waar de meeste mensen geen weet van heeft. Word tijd dat, dat eens gaat veranderen.
Woensdag was een erg leuke dag op het project. We hadden wat spelletjes voor een aantal kinderen voorbereid. We hadden besloten om primary 3 uit te nodigen. Allereerst hebben we een letterspel gedaan. We hadden een aantal letters op de grond gelegd en daarmee moesten ze woorden spellen. Daarna gingen we een tikkerspel spelen. Op een gegeven moment dacht ik: "hey, laat ik eens meedoen!". Uh ja, even vergeten dat ik geen 8 jaar meer ben en dat ik niet meer zo hard en lang kan rennen... Wat natuurlijk wel heel grappig voor de kinderen was.
Daarna besloten we om ook een spelletje te spelen met de kleuterklas. Dat was iets moeilijker dan we in eerste instantie dachten. De kinderen waren maar wat heen en weer aan het rennen, maar hadden wel de grootste lol. We besloten om dieren na te doen en dan weer als een gek rond te gaan rennen. Heeft wel hele leuke foto's opgeleverd :).
Donderdag gingen we, na een training te hebben gegeven aan de aunties, weer terug naar Kampala. Onderweg hebben we geluncht en hebben we heerlijk uitgerust (al dat uitrusten is nog best vermoeiend hoor).
Vrijdag hadden we het verjaardagsfeestje van het zoontje van onze stagebegeleidster. Heerlijk om al die ukkie's bijelkaar te zien. 's Middags ben ik met Kirsten naar de supermarkt geweest. Daar hebben we onder andere ingrediënten gekocht voor lasagne (want oh wat mis ik pasta's) en wat kwam ik tegen bij een Amerikaanse supermarkt? Oreoooooo's! Oh gosh, dat ik al die weken zonder die dingen heb kunnen leven.
Zaterdag gingen we naar Owino Market. We hadden al een aantal verhalen gehoord. Waaronder Berschka broeken voor een prikkie. Alleen toen we bij de markt aankwamen, was het even een iets andere markt dat je van Nederland bent gewend. Alles staat op en in elkaar. Je hebt amper loopruimte en iedereen zit aan je. Toch heb ik een broek kunnen scoren voor omgerekend 3 euro. Ook bijna All Stars gekocht voor 6, maar die waren gewoon beschimmeld van binnen. Even om een idee te geven hoe het daar is... Vies dus. 's Avonds hebben we heerlijk genoten van onze lasagne en zijn we gaan stappen. Allereerst hadden we een drankje gedaan bij Bubbels. Een paar uur later gingen we naar een echte Oegandese club. Ik weet niet of je toevallig de aflevering van Spuiten en Slikken op reis in Oeganda hebt gezien.. Het leek wel of we in die club waren beland waar men niet vies is van een jointje. Desondanks hing er wel een hele toffe sfeer. Heel relaxed (op de vervelende Oegandese mannen die je om de paar seconden een huwelijksaanzoek doen na). Het is heel grappig om te zien dat de Oegandese geen schaamte kennen als het gaat om de manier hoe ze dansen. Ik heb daadwerkelijk de gekste pasjes voorbij zien komen. Had het eigenlijk moeten filmen....
Morgen gaan we met de familie voor 2 dagen naar Jinja. Daar gaan we onder andere naar het regenwoud, watervallen en een sunset cruise over de Nijl maken. Oh, ik kan niet wachten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
