Murchison Falls Safari ♥
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
27 November 2014 | Oeganda, Kampala
Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik me realiseer dat men hier echt de motto Hakuna Matata hebben. Ja, het is een toeristisch woord, maar toch merk je het overal. Men heeft hier geen haast. Je moet genieten van de dingen om je heen. Waarom vandaag als er ook een morgen is? God bepaalt wanneer er wat gebeurt, dus laten we daar gewoon op wachten! Ja dat is iets wat je hier bijna overal tegen komt.
Als je naar Afrika gaat, moet je daar gewoon een safari doen. Althans, dat vind ik. Vanaf het begin wilden wij dit heel graag en eindelijk was het zo ver. We hadden voor de Murchison Falls gekozen, omdat je onder andere ook veel dieren kan spotten en de krachtigste waterval ter wereld kan zien.
Maandag zouden we om 7 uur worden opgehaald. Ik bel netjes om half 7 om door te geven waar degene moet zijn om ons op te pikken. Hij gaf al aan dat het later zou worden, waarschijnlijk een kwartiertje later. Dat kwartiertje was uiteindelijk drie kwartier. Toen het busje aan kwam, moesten we lachen. Het hele busje was vol met spullen. Het was nog veel meer dan als wij Nederlanders op vakantie gaan!
Voor dat we bij het nationale park aankwamen, hadden we eerst een stop bij de Rhino Sanctuary. Hier leven neushoorns in het wild, maar toch onder toezicht. Hier gingen wij een Rhino Tracking maken die zo'n 2 uur ging duren. Onderhand heb ik wel verteld hoe Oegandese tijd in elkaar zit. Niet. Nadat we na een kwartier 3 neushoorns hadden gespot, vond de gids het wel prima. We hadden tenslotte neushoorns gezien. Het was echt een super gave ervaring. Ik gok dat we zo'n 10 meter van ze vandaan stonden. Nadat we daar geluncht hadden, gingen we verder rijden naar het park. Eenmaal in het park, was het nog 2 uur rijden naar onze accommodatie. Het was veel minder erg dan het klinkt. Onderweg kwamen we namelijk onder andere vreselijke grote spinnen tegen en veel bavianen. Die zaten gewoon op de weg en de mannetjes vertikte het soms om voor ons aan de kant te gaan. Erg grappig.
In de avond hebben we heerlijk gegeten. Toen we terug liepen naar onze banda, stond er gewoon een nijlpaard voor onze deur. Een nijlpaard!! Hij stond daar gewoon heel relaxed gras te eten en wij waren super hyper en enthousiast. Je begrijpt vast dat ik die nacht niet veel heb geslapen ;).
Dinsdag moesten we vroeg op staan voor het ontbijt. We zouden om 6 uur ontbijten, maar dat werd natuurlijk weer wat later. You gotta love Uganda... Na het ontbijt gingen we met een bootje de nijl over. Aan de andere kant van de nijl kon je namelijk veel dieren spotten. We gingen in de meest toeristische jeep ooit. Eentje waar je helemaal in moet klimmen, omdat ie best ver van de grond is. Tijdens deze rit hebben we onwijs veel giraffen kunnen spotten. Daarnaast ook veel soorten antilope, buffalo's en aapjes. Helaas geen leeuwen, olifanten en luipaarden.
Tijdens de lunch hadden we gezelschap van everzwijnen en bavianen. Zij probeerde onze eten te stelen. Dit vonden wij natuurlijk hilarisch, alleen de mensen die met ons mee waren niet. Wat voor ons een reden was om nog harder te lachen.
's Middags gingen we een boottocht maken. Tijdens deze boottocht hebben we enorm veel nijlpaarden gespot. Daarnaast ook een aantal olifanten en krokodillen. Super tof! Na 2 uur te hebben gevaren kwamen we aan bij de waterval. Man, wat maakt zoiets een lawaai. Misschien is het niet zo gek dat dit de meest krachtigste waterval wordt genoemd. Helaas konden we niet dichtbij komen, omdat de stroming te sterk was.
's Avonds had ik weer eens een Michelle momentje. Typische handige Harry actie die ik meestal altijd heb. Kirsten was naar de wc en op een gegeven moment kreeg zij de deur niet meer open. Naminya heeft lopen trekken en kreeg hem uiteindelijk open. Toen moest ik nog naar de wc. Je raad het waarschijnlijk al.. Ik wou hem op een kiertje laten, alleen een klein tikje was al genoeg om de deur dicht te laten vallen. Ik zat dus opgesloten. De meiden hadden de mannen van onze tour operator gehaald en samen hadden wij de grootste lol, althans voor de eerste paar minuten. Zij wouden graag de deur intrappen, alleen dat vonden de werknemers van de accomodatie geen goed idee. Die wouden eerst alles uitproberen. Nou man wat was ik kwaad. Na een halfuur had één van ons maar de deur ingetrapt en hoppa... ik was er binnen een minuut uit. Om het hoekje van onze banda stond onze nijlpaard weer te eten. Dat maakte het dan weer een beetje goed.
De laatste dag van onze safari gingen we naar de top van de Murchison Fall. Dit was wederom weer een hele gave ervaring. Wat een geweld en agressie. Het spatte letterlijk alle kanten op, waardoor we zeik en zeik nat werden. Kirsten en ik besloten een spring foto te maken. Na het een paar keer te hebben geprobeerd ging Kirsten nog voor de laatste keer. Alleen dit keer ging het een beetje mis. Ze gleed uit toen ze neer kwam. Gelukkig moest ze hier hard om lachen en heeft het nog een leuke foto opgeleverd ook. 's Avonds is de moeder van Kirsten geland in Kampala. De komende dagen gaan we dus leuke dingen met haar doen.
Ben benieuwd welke avonturen we de komende 2,5 week nog gaan beleven :)
Als je naar Afrika gaat, moet je daar gewoon een safari doen. Althans, dat vind ik. Vanaf het begin wilden wij dit heel graag en eindelijk was het zo ver. We hadden voor de Murchison Falls gekozen, omdat je onder andere ook veel dieren kan spotten en de krachtigste waterval ter wereld kan zien.
Maandag zouden we om 7 uur worden opgehaald. Ik bel netjes om half 7 om door te geven waar degene moet zijn om ons op te pikken. Hij gaf al aan dat het later zou worden, waarschijnlijk een kwartiertje later. Dat kwartiertje was uiteindelijk drie kwartier. Toen het busje aan kwam, moesten we lachen. Het hele busje was vol met spullen. Het was nog veel meer dan als wij Nederlanders op vakantie gaan!
Voor dat we bij het nationale park aankwamen, hadden we eerst een stop bij de Rhino Sanctuary. Hier leven neushoorns in het wild, maar toch onder toezicht. Hier gingen wij een Rhino Tracking maken die zo'n 2 uur ging duren. Onderhand heb ik wel verteld hoe Oegandese tijd in elkaar zit. Niet. Nadat we na een kwartier 3 neushoorns hadden gespot, vond de gids het wel prima. We hadden tenslotte neushoorns gezien. Het was echt een super gave ervaring. Ik gok dat we zo'n 10 meter van ze vandaan stonden. Nadat we daar geluncht hadden, gingen we verder rijden naar het park. Eenmaal in het park, was het nog 2 uur rijden naar onze accommodatie. Het was veel minder erg dan het klinkt. Onderweg kwamen we namelijk onder andere vreselijke grote spinnen tegen en veel bavianen. Die zaten gewoon op de weg en de mannetjes vertikte het soms om voor ons aan de kant te gaan. Erg grappig.
In de avond hebben we heerlijk gegeten. Toen we terug liepen naar onze banda, stond er gewoon een nijlpaard voor onze deur. Een nijlpaard!! Hij stond daar gewoon heel relaxed gras te eten en wij waren super hyper en enthousiast. Je begrijpt vast dat ik die nacht niet veel heb geslapen ;).
Dinsdag moesten we vroeg op staan voor het ontbijt. We zouden om 6 uur ontbijten, maar dat werd natuurlijk weer wat later. You gotta love Uganda... Na het ontbijt gingen we met een bootje de nijl over. Aan de andere kant van de nijl kon je namelijk veel dieren spotten. We gingen in de meest toeristische jeep ooit. Eentje waar je helemaal in moet klimmen, omdat ie best ver van de grond is. Tijdens deze rit hebben we onwijs veel giraffen kunnen spotten. Daarnaast ook veel soorten antilope, buffalo's en aapjes. Helaas geen leeuwen, olifanten en luipaarden.
Tijdens de lunch hadden we gezelschap van everzwijnen en bavianen. Zij probeerde onze eten te stelen. Dit vonden wij natuurlijk hilarisch, alleen de mensen die met ons mee waren niet. Wat voor ons een reden was om nog harder te lachen.
's Middags gingen we een boottocht maken. Tijdens deze boottocht hebben we enorm veel nijlpaarden gespot. Daarnaast ook een aantal olifanten en krokodillen. Super tof! Na 2 uur te hebben gevaren kwamen we aan bij de waterval. Man, wat maakt zoiets een lawaai. Misschien is het niet zo gek dat dit de meest krachtigste waterval wordt genoemd. Helaas konden we niet dichtbij komen, omdat de stroming te sterk was.
's Avonds had ik weer eens een Michelle momentje. Typische handige Harry actie die ik meestal altijd heb. Kirsten was naar de wc en op een gegeven moment kreeg zij de deur niet meer open. Naminya heeft lopen trekken en kreeg hem uiteindelijk open. Toen moest ik nog naar de wc. Je raad het waarschijnlijk al.. Ik wou hem op een kiertje laten, alleen een klein tikje was al genoeg om de deur dicht te laten vallen. Ik zat dus opgesloten. De meiden hadden de mannen van onze tour operator gehaald en samen hadden wij de grootste lol, althans voor de eerste paar minuten. Zij wouden graag de deur intrappen, alleen dat vonden de werknemers van de accomodatie geen goed idee. Die wouden eerst alles uitproberen. Nou man wat was ik kwaad. Na een halfuur had één van ons maar de deur ingetrapt en hoppa... ik was er binnen een minuut uit. Om het hoekje van onze banda stond onze nijlpaard weer te eten. Dat maakte het dan weer een beetje goed.
De laatste dag van onze safari gingen we naar de top van de Murchison Fall. Dit was wederom weer een hele gave ervaring. Wat een geweld en agressie. Het spatte letterlijk alle kanten op, waardoor we zeik en zeik nat werden. Kirsten en ik besloten een spring foto te maken. Na het een paar keer te hebben geprobeerd ging Kirsten nog voor de laatste keer. Alleen dit keer ging het een beetje mis. Ze gleed uit toen ze neer kwam. Gelukkig moest ze hier hard om lachen en heeft het nog een leuke foto opgeleverd ook. 's Avonds is de moeder van Kirsten geland in Kampala. De komende dagen gaan we dus leuke dingen met haar doen.
Ben benieuwd welke avonturen we de komende 2,5 week nog gaan beleven :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
